De oude vrouw achter het spinnewiel staat voor het leven van de volwassen vrouw (aan de haard), de prik voor de eerste confrontatie met dat volwassen leven (de eerste menstruatie ? de eerste kennismaking met seksualiteit ?). Op je vijftiende ben je daar niet altijd klaar voor, dan is het beter de tijd even stil te zetten en te wachten tot de ware prins langskomt.
Tijden veranderen. Prinsen zijn nog altijd puberjongens in overdrive, zij komen en gaan, maar slapen achter een bos van rozen en hun liefdesdoornen doen onze meisjes niet meer, ondertussen maken anticonceptiva de prik onschadelijk.
Het spinnewiel dus. Onze voorouderlijke moeders hebben er uren achter gesleten. Of ze zich veel geprikt hebben weet ik niet, als het op 't schaapscheren aankwam waren zij best voorzichtig. Dat schaap leverde dus de noodzakelijke wol waar zij met behulp van het spinnewiel de wollen draad mee sponnen. Vervolgens zetten zij zich achter de Leuvense stoof en begonnen geduldig onze sokken, sjalen en truien voor de volgende winter te breien. Dat was het leven van de gehuwde vrouw, op ware prinsen moet je niet teveel rekenen,  "as 't op 't sköpskère oankomt":

   Als het er echt op aankomt  ( < schaapscheren)  -  Als het er echt op aankomt, kun je niet op hem rekenen:  "As 't op sköpskèren oankomt,
sket 'm in z'n brók"  

Onder:  vrouwen in actie achter het spinnewiel
links:  schilderij  (19de e) van J.J. Paling (begrijpelijk viel de keuze op zijn werk),  rechts Francisca Kenis uit Paalstraat (begin 20ste e)