Ne vloaming in’t böeteland.

Innen tèèd da’ch nog de boan deed vur die Dötse weverai öt Wuppertal, war ich bè ne kalant in Cahors in Vrankrèk.
Ich war doa’e half vurnoun oagekome, ha men velieze oppen trotoir lengst de deur van die ‘e winkel hinnegezatte en war menne oto éiverans gon parkere.
Do war hennig wa vollek opgank in’t stad, ’t war ooch veurjoar en vrie’ed skoe’e wèèr. En as ich trugkwamp va mennen oto eweg te zette war ich ooch ’n belze bus öt ’t Antwerpse tegegekome. Die kwampe zeker ’t stad bezukke.
Ich ha mèn velieze mee m’n woar biennegehald inne winkel en lengst den toech hinne getast.’t Stak doa in die’e winkel zoe vol as ne pensketel en euveral tusse de rekke en tusse die skroafkes mee marsjendies war mer kree plek vur mee twie’e nèvenie’en door te gon.
Ich ha mèn néif kellektie bem’ich en war ze gelèèk méé de bazin vanne winkel an’t bekieke en in pessant de zake die ze gère had, an’t opskréive. ’t War tèèdterwail middag gewore en buite war’t ooch drukker gewore en do kwamp al mer mier volk de winkel in. 
Ich méik plek zoe’e da ze de miense kost höllepe en ich trok inpessant no buiten want doa’e war nen hiele brie’e trotoir en dan kost ich doa’e ö bietske rondwandele.
Op die’en trotoir ha die vroo vanne winkel ’n töffel hinnegezatte mee vanalle dings op vur ‘t bienne in höes gezellig te make, zoe’e vanalle snuisterai’e.Ich war zoewa op en af an’t wandele en an’t rondkieke no al da volk dat doa’e vurbèè kwamp.Ich stond doa’e zoe rond te drèèn op m’n vesseme en toun kreeg ich doa’e ö koppel in’t snuf die do afgewandeld kwampe,zè méé hur
sjakosj, en hè mee zenne kodak mee zoe’n patat van’n télélens t’r opgedrèèd.Ze stonten ‘r op ze zomers op,zè mee zoe’e nogal ö bloe’et bloeske oan en ö fladder minirökske, ’t war è’el ö net wicht, moest ze die’e pee néi bijgehad hemme dan ha’ich t’r zeker ’n uugske op gepinkt. Miskiens wel ’n mun gegeve.

Hè mee ’n gestriepte korte brok oan inne zelfste kleure as hur bloeske. Allie’en war ’t zonde van die twie’e mager stekke die öt die pepkes van die brok stake, ’t war gie ziecht, ooch mee die’e joekel van die télélens en da vief roe’ed
debardeurke oan. ’t War gelèk ’n tang oppe verke. Ze bleve vur die töffel stön en hè war zoe’e an’t smoezele en an’t gibbere tussendoor ze haan perséis prèt!!
Hè ha mich zoe’e in’t oeg, ich zag dat’m dacht dat ich bèe die töffel huurde, dat ich bè die’e winkel huurde.” Sèg”!! Zee’m tege mich in’t Vlams, mer ich denk toch dat’t antwaarps war!!” Seg “zee’r “Wa mot die’ e bucht koste?”
Ich lachte zoe’es en ich zee tegen’m in ’t Vlams “ Ha!! Menier es ne kenner!!”
Ich dacht dattem éit kreeg a zèn het, hè woord lèèkwiet, nie’e ich dacht dat ‘m in z’n brok skeet van ’t verskéite. Hé skeirde zè vrommes vast en ze bie’ende bekant loe’epes terug va moe’e ze kwampe.
En ich kreeg de slappe lach,da war de beste mop van ’t joar!!!