Op het einde van het bericht worden de parameters die zullen onderzocht worden opgesomd: de ruimtebehoefte, het uitrustingsniveau, het bouwprogramma, de gevolgen voor mobiliteit en bereikbaarheid enz. Allemaal parameters m.b.t. het nieuw op te richten gebouw zelf.

Een bestuur dat, vooraleer te beslissen over een miljoenenproject, eerst grondig wil studeren en diep nadenken, verdient een pluim, zou je denken.

Toch rijzen ernstige vragen.

Worden alle aspecten van de kwestie mee in aanmerking genomen voor het onderzoek? Is de studie voldoende ruim opgevat met ogen en oren wijd open voor toekomstige evoluties? Zoals bij alle overheden, is ook in Beringen de financiële ruimte voor investeringen eerder beperkt. De vraag is dan waar je het geld best in investeert? Werden andere projecten ook in overweging genomen met hun pro’s en contra’s? Wat is de reële toegevoegde waarde voor de bevolking van elk project?

Over een aantal uiterst belangrijke prealabele kwesties moet alleszins eerst grondig nagedacht worden. Vervolgens moeten principiële beslissingen genomen worden en pas dan kan aan een gespecialiseerd bureau een nuttige onderzoeksopdracht toevertrouwd worden. 

Vooreerst is er het nieuw Vlaams regeerakkoord waar voor de steden en gemeenten ingezet wordt op het fors vergroten van de bestuurskracht.

Dit moet gerealiseerd worden o.a. door een doorgedreven informatisering waardoor een selectief vervangingsbeleid voor het personeel kan op poten gezet worden.

Verder wil de nieuwe regering de schaalgrootte van de gemeenten aanpassen, hetzij door vrijwillige fusies, hetzij door het opleggen van samenwerkingsverbanden op een regionale schaal.

Wat de concrete effecten van deze grondige informatisering zullen zijn op de organisatie van de gemeentelijke administratie, is op dit ogenblik verre van duidelijk. Wat wel duidelijk wordt, is dat de overheid het op alle niveaus en dus ook binnen de lokale besturen uiteindelijk met (veel?) minder personeelsleden zal moeten klaren dan op vandaag het geval is.

Ook wat betreft de afslanking van de provincies, het fuseren van gemeenten en het creëren van regionale samenwerkingsverbanden, is het nog lang niet helder wat er precies zal gerealiseerd worden op welke termijn.

Echter, in grote lijnen kondigen volgende evoluties zich aan voor de eerstkomende 5 à 10 jaar binnen de lokale overheden.

De steden en gemeenten staan opnieuw voor een belangrijke afslankingsoperatie van personeel . Dit kan enkel gerealiseerd worden door een doorgedreven informatisering in de richting van het digitaal loket, waarbij je zelf als burger je gemeentezaken afhandelt. 

De provincies worden gedeeltelijk afgebouwd. Mede daarom moet de bestuurskracht van de gemeenten verhoogd worden, moeten structurele samenwerkingsverbanden op regionaal niveau gevormd worden ofwel zullen gemeenten opnieuw, zij het op vrijwillige basis, fusioneren.

Het is op vandaag niet duidelijk welke beleidsdomeinen regionaal zullen behartigd worden dan wel door nieuwe, gefuseerde gemeenten, zullen opgenomen worden.

Het gezond verstand gebiedt ons om m.b.t. deze uiterst belangrijke kwesties de nodige voorzichtigheid aan de dag te leggen. Nu al concrete beslissingen nemen rond bouwprojecten die een verdere bestuurlijke optimalisatie in de toekomst bemoeilijken of hypothekeren, is uit den boze.

Het lijkt me echter redelijk veilig te veronderstellen dat de impact van deze evoluties in de loop van de volgende 5 jaar duidelijk zal worden. Vanuit dat perspectief moet nu de vraag gesteld worden of er, zolang de nevelen rond de bestuurlijke organisatie van onze lokale besturen niet zijn opgeklaard, zwaar moet geïnvesteerd worden in een nieuw gemeentehuis, “Huis van de Burger”.

Welk dringend probleem lossen we op door deze investering nu te doen, dat we niet via andere – veel goedkopere en/of minder ingrijpende maatregelen – kunnen oplossen?

Als het huidige SAC bepaalde mankementen zou hebben, kunnen die dan niet anders verholpen worden?

Vind je het niet raar dat in geen enkele partijprogramma voor de gemeenteverkiezingen een letter te lezen stond over het project dat nu op de tafel ligt?.

In de beleidsplanning die na de verkiezingen werden opgesteld werd over een nieuw gemeentehuis niets vermeld. Zelfs in het zgn. masterplan Beringen was hierover geen sprake.

En toch…

Plots wordt deze belangrijke investering, die weinig rekening houdt met genoemde evoluties in de omgeving, verdedigd met redenen en argumenten die in deze context eerder vreemd aanvoelen. 

De burgers en de investeerders naar Beringen lokken, lijkt het zwaarste argument. Dit kan niet de rol en zeker niet de roeping zijn van een nieuw gemeentehuis. Voor het aantrekken van potentiële kopers, consumenten en investeerders naar een bepaalde locatie zijn er andere en betere hefbomen.

We weten allemaal dat je schaarse overheidsmiddelen maar één keer kan uitgeven. Nu investeren in een nieuw gemeentehuis blokkeert aanzienlijke middelen die we niet meer kunnen gebruiken om andere belangrijke en toekomstgerichte projecten te financieren.

Dit brengt ons terug bij een van de initiële vragen: zijn er dan andere, betere projecten, die meer toekomstgericht zijn en die een hogere toegevoegde waarde hebben voor het geheel van de bevolking van Beringen?

Stof genoeg voor een 2e aflevering rond investeringsbeleid.

Gust Luyten

november 2014

Lees ook : colum: Beringen, de fietsgemeente van Vlaanderen!

Je kan op twee manieren op dit artikel reageren: Facebookgebruikers kunnen dat zonder bijkomende registratie in onderstaand venster, niet-facebookers kunnen reageren na registratie op paalonline.  Registreren kan via het menu start - login. We activeren dan zo snel mogelijk je account.

{fcomment}