De coronacrisis bereikte ondertussen, veel vroeger dan verwacht, een 2e piek.
De medische wereld houdt nu zijn hart vast als een 3e corona-opstoot die najaar zou samenvallen met een klassieke griepepidemie.
Iedereen hoopt nu dat een nieuw coronavaccin in het voorjaar van 2021 soelaas kan brengen.
We weten het op dit ogenblik nog niet hoe deze corona-ramp uiteindelijk zal aflopen, zoveel is duidelijk.
Nu al begint een zekere moedeloosheid en coronamoeheid te wegen op het gemoed van een aantal mensen.
Hoe moet het verder? Wat brengt ons de toekomst?
Over de fysische component van de corona-crisis worden we dagelijks geïnformeerd, zelfs overladen, met nationale, regionale, provinciale en lokale cijfers. Beringen blijft jammer genoeg niet gespaard, integendeel.
Een nieuw ontwikkelde bubbellogica en het algemeen gebruik van de “snöetlepkes” moeten nu de 2e coronagolf bedwingen.
Naast het fysisch leed dat sommigen onder ons treft, zijn er ook de psychische problemen die eerder grotere groepen van mensen beginnen te ondervinden.
De apothekers verkochten nog nooit zoveel antidepressiva. Er is het groeiend eenzaamheidsgevoel bij veel alleenstaanden. De klinieken moeten in toenemende mate slachtoffers opvangen van mislukte zelfmoordpogingen.
“Wacht maar, hoor je sommigen filosoferen, nu is het nog mooi weer en kunnen we nog buiten en de natuur in. Maar wat zal ons de herfst en de winter brengen?”
We staan met z’n allen voor enorme uitdagingen op allerlei gebied.
Vlaamse Overheid wil lokaal verenigingsleven financieel ondersteunen.
Kunnen de overheden ons helpen met de groeiende psychische problemen ? Zijn er onmiddellijke, structurele maatregelen mogelijk, nationaal, regionaal, lokaal?
Onderzoek wijst sinds lang uit dat een bloeiend en intens verenigingsleven cruciaal is voor “een geestelijk gezonde samenleving”, waar mensen zich verbonden en geborgen voelen. Vele sociale contacten hebben en deelnemen aan allerlei activiteiten, bevorderen het geestelijk welzijn van burgers.
Daarom besliste de Vlaamse Overheid vrij snel na het uitbreken van “corona” om dit “helend” verenigingsleven ook financieel te ondersteunen.
Ook het maatschappelijk relancecomité, dat de Vlaamse Overheid adviseerde i.v.m. de maatschappelijke relance na “corona” poneerde in haar eindrapport dat het klassieke verenigingsleven verder moet ondersteund en geholpen worden.
Dit verenigingsleven ligt nu al sinds het uitbreken van “corona” zo goed als “plat”.
De besturen van de verenigingen kunnen niet fysisch vergaderen en quasi alle geplande activiteiten zijn afgelast. Normaal beginnen de besturen nu aan de planning van activiteiten voor het volgend werkjaar. Nu is er grote onzekerheid wat de mogelijkheden zijn voor volgend seizoen.
Het was al “crisis” voor veel verenigingen voor “corona”. Nu is het grotendeels doffe ellende.
Zoals het bedrijfsleven en de privé- en overheidsdiensten, zoekt nu ook het verenigingsleven oplossingen voor deze diepe crisis in de richting van een versnelde digitale ondersteuning van activiteiten.
De Vlaamse Overheid wil de heropstart en ook de digitale versterking van het verenigingsleven en van de cultuursector in het algemeen ondersteunen.
Een “noodfonds” werd vrij snel opgericht. ( gespijsd met 300 miljoen €)
Omdat de Vlaamse regering van mening is dat de gemeentebesturen best geplaatst zijn, om de lokale verenigingsnoden te detecteren en correct in te schatten, werd 30% van de subsidiepot van het “ noodfonds” rechtstreeks overgemaakt aan de gemeentes met de vraag deze sommen naar best vermogen te investeren in het plaatselijk verenigingsleven.
Beringen ontving 546.267,67€ extra ter ondersteuning van het verenigingsleven!
Beringen ontving de imposante som van 546.267,67€ om te besteden aan het ondersteunen van de cultuur-, jeugd- en sportverenigingen.
Deze subsidiepot wordt slechts eenmalig toegekend.
Sommige gemeenten meenden snel te moeten beslissen en troffen eenvoudige, lineaire maatregelen. Zo besliste Leopoldsburg om de subsidies aan de verenigingen in 2020 eenmalig met 25% te verhogen.
Gemakkelijk, simpel, iedereen zogezegd content maar… totaal onverantwoord!
Durven differentiëren, noden van verenigingen analyseren, nadenken over een nieuwe toekomst voor het verenigingsleven, visie ontwikkelen op toekomstgerichte investeringen, is veel moeilijker, maar wel noodzakelijk.
Dit is zonder twijfel een moeilijke beslissing voor het gemeentebestuur.
Hoever staat men in Beringen in het denkproces over een optimale besteding van deze middelen?
Tot nu toe is het alleszins muisstil in Beringen over deze kwestie. In welke gremia wordt hierover grondig nagedacht? In de gemeentelijke cultuurraad zeker niet. Dit overlegorgaan ligt al sinds de verkiezingen van 2018 te zieltogen en geraakt maar niet heropgestart.
Aan de verenigingen aangesloten bij de gemeentelijke cultuurraad werd gevraagd wat hun concrete noden zijn in deze “coronacrisis en of zij visie hebben hoe de gemeente hun werking naar de toekomst kan ondersteunen.
Bij gebrek aan inspraakorganen die werken, zal het licht vooral moeten schijnen binnen het gemeentebestuur zelf, omringd door deskundigen van de cultuursector of misschien geïnspireerd vanuit de nieuwe “denktank 1.5’ “
Vanuit zuiver voluntarisme geven we graag wat “goede raad” vanuit de denktank van paalonline.
Gouden raad!
Beringen, investeer in toekomstgerichte oplossingen en verbeteringen en niet in het eenmalig ondersteunen van consumptieve verenigingsuitgaven.
Durf differentiëren in functie van kansen op nieuwe, toekomsgerichte ontwikkelingen.
Als de oplossing voor het helpen overleven van zoveel mogelijk socio-culturele verenigingen deels ligt in een geleidelijke transformatie naar een meer digitaal ondersteunde werking, kan de gemeente hulpmiddelen aanreiken om dit transformatieproces te vergemakkelijken. Een concreet voorbeeld is het faciliteren van digitale bestuursvergaderingen. Heel wat verenigingen konden sinds maart niet meer fysisch vergaderen en waren onvoldoende vertrouwd met de digitale mogelijkheden om het anders te doen.
Beringen kan zich een performante software aanschaffen (vb. Microsoft Teams) die dan ter beschikking gesteld van de verenigingen, logistiek ondersteund door de gemeente. Deze software laat toe om digitaal te vergaderen en om bijvoorbeeld digitaal opgevatte voordrachten of informatieavonden te ondersteunen. Het is maar een voorbeeld.
Beringen kan digitaal opleidingen organiseren voor bestuursleden en geïnteresseerden van verenigingen die zich vertrouwd willen maken met de mogelijkheden van deze nieuwe technieken.
Als sinds de nieuwe coalitie een bestuursakkoord sloot, wordt beloofd dat voortaan meer middelen zullen besteed worden aan vormen van projectsubsidies voor de verenigingen. Tot dusver is nog niet bekend hoe deze projectsubsidies in de toekomst zullen toegekend worden.
De toegekende overheidssubsidie van de Vlaamse Overheid kan alleszins gedeeltelijk aangewend worden om deze projectsubsidiepot te spijzen, zodat hij voor een langere periode bruikbaar wordt.
Het maatschappelijk relancecomité stelt bovendien voor om bij het toekennen van deze projectsubsidies soepel te zijn en begrip op te brengen voor onvolkomenheden bij de controle op de naleving van de subsidievoorwaarden.
Onder andere wordt dit uitdrukkelijk gevraagd voor de toepassing van het erfgoeddecreet.
Algemeen wordt vanuit het relancecomité aangedrongen op het stimuleren van wat genoemd wordt “hyperlokale initiatieven”. Dit betekent dat de deskundigen van het relancecomité van mening zijn dat de middelen bedoeld voor het stimuleren van het verenigingsleven, niet mogen aangewend worden voor het opzetten van centraal aangestuurde en centraal uitgewerkte nieuwe culturele initiatieven. Voor Beringen gaat dit bijvoorbeeld over mogelijke nieuwe culturele initiatieven binnen of aan het Casino of op de Sint Lutgartsite. Deze initiatieven kunnen niet opgebouwd worden op eenmalige overheidssubsidies, bedoeld om het verenigingsleven te ondersteunen.
We verwachten daarentegen dat het gemeentebestuur van Beringen er mee helpt voor zorgen dat ons verenigingsleven spoedig terug zoveel mogelijk mensen kan bereiken en liefst met ondersteuning van nieuwe digitale toepassingen.
De hoofdopdracht is nu het verenigingsleven helpen redden.
Het faciliteren van nieuwe digitale mogelijkheden, het nieuwe “normaal” zoals men dat noemt, moet nu prioritair en grondig verkend worden.
Gust Luyten