De mobiliteitskwestie ervaren we allemaal dagelijks aan den lijve.

De overtuiging groeit dat we snel op zoek moeten naar vrij drastische ingrepen om onze leef-en werkwereld leefbaar en mobiel te houden.

De toekomstige ruimtelijke ordening en gebiedsontwikkeling moeten er mee voor zorgen dat de vraag naar verplaatsingen afneemt.

Een (veel) minder dominante rol aan de auto toewijzen is rap gezegd, maar vraagt heel wat ingrepen op tal van domeinen.

Het centralistisch, stedelijk-hiërarchisch beleid staat in Beringen een efficiënte  ruimtelijke organisatie in de weg en weegt op een moeilijke mobiliteit.

Nu al kunnen we stappen zetten naar een nieuwe toekomst waarin mensen, meer dan nu, te voet of met de fiets naar school, naar hun werk en naar de winkel kunnen.

Allerlei voorzieningen, zowel in de privé- als in de openbare sfeer moeten zich in de toekomst zoveel mogelijk kunnen ontwikkelen in de nabije leefomgeving van de mensen, in de dorpen, zodat ze vlot met niet gemotoriseerde vervoermiddelen bereikbaar zijn.

Het huidige zgn. “buitengebied” moet daarom versterkt worden. De eerste voorstellen die thans her en der gelanceerd worden op vlak van fietspaden, vertrekken nog altijd grotendeels van de idee dat de dorpen beter met het centrum van de gemeente moeten verbonden worden. Deze voorstellen bouwen verder op de huidige centralistische visie op de ontwikkeling van Beringen. Om efficiënte oplossingen te zoeken moeten we alle verplaatsingen en verschillende functionaliteiten in ogenschouw nemen.

Voor Paal bijvoorbeeld vragen wij prioriteit voor een vlotte fietsverbinding met de school van Beringen maar evenzeer met Tervant omwille van de jeugdverening en de voetbalfaciliteiten die daar aanwezig zijn. Een vlotte fietsverbinding met Diest zou de pendelaars uit heel Beringen ten goede komen.

Nabijheid van werk, van winkels en van voorzieningen ondersteunt in sterke mate het terugdringen van de mobiliteitsvraag.

Door de afstanden tussen ons wonen, werken en de voorzieningen zo gering mogelijk te houden, creëren we meer kansen op verplaatsingen te voet en met de fiets.

De verdere uitbouw van een centralistisch woon- winkel- en voorzieningencomplex in Beringen-Centrum., in naam van een niet realistische en niet gedragen kernversterking, staat haaks op een oplossingsgericht mobiliteitsbeleid, waar de mens en niet een “stedelijke utopie” de maat der dingen is.