Aangezien het hier ook gaat over onze toekomst en deze van onze kinderen en kleinkinderen, over de besteding van de centen die we afdragen aan de overheid om te zorgen voor een goede leefomgeving en omdat we ons binnen de denktank van paalonline gedurende twee jaar inspanden om aan het politiek milieu van Beringen voor en na de verkiezingen duidelijk te maken dat Beringen geen monolithisch "stadsblok" is maar een conglomeraat van dorpen met onderscheiden behoeften en kenmerken, zijn we uitermate geïnteresseerd aan deze, op vlak van beleid, erg belangrijke documenten. Op de website van Beringen staat een "berg" informatie: de omgevingsanalyse telt wel 265 bladzijden en de perstekst ook een 20-tal. Duidelijk blijkt dat hier werk van gemaakt is en deze teksten doorploegd en grondig bijgeschaafd werden vooraleer ze werden goedgekeurd. Bravo!

Zoveel informatie verslinden, laat staan bestuderen, doe je niet op een oudejaarsavond.

De omgevingsanalyse van Beringen pretendeert enkel een foto te zijn van Beringen anno 2013. Het is dus een zelfportret, een "selfie" zo je wil maar dan getrokken vanop grote hoogte. Er werd niet "gefotoshopt", schrijft de auteur maar er werd evenmin echt ingezoomd op de complexe realiteit en de rijke verscheidenheid van Beringen, met zijn verschillende dorpen en wijken.

Deze "selfie" moet voor de beleidsmakers de nodige beleidsinfo verschaffen op basis waarvan zij hun beleidsprioriteiten kunnen definiëren en formuleren en waarmee ze vervolgens beleidsdoelstellingen, actieplannen en acties kunnen opmaken.

Stel echter dat deze analyse lacunes zou bevatten, slechts een deel van de werkelijkheid zou onder de loep nemen of erger nog, foute uitgangspunten zou hanteren, waar komen we dan uit met onze beleidsplanning in Beringen?

De denktank neemt zich dan ook voor om deze werkstukken in 2014 grondig te bestuderen.
Onze aandacht wordt vandaag, bij een eerste oppervlakkige lezing, bijzonder gewekt door de vaststelling dat de gemeente Beringen nog slechts één prioritaire beleidsdoelstelling heeft.

Deze doelstelling luidt als volgt: "Een nieuw gezicht voor Beringen door evenwichtige ontwikkeling van de stad als aantrekkingspool en centrum van West-Limburg via beeldbepalende hefboomprojecten."

Deze prioritaire doelstelling wordt onderverdeeld in 3 delen:

1. Realisatie van binnenstedelijke ontwikkeling en dynamiek in de stadskern van Beringen.
2. Ontwikkeling van de stadsrand en realiseren van een verbinding met de omgeving.
3. De mijnsite uitbouwen tot een toeristische attractie op Vlaams niveau met integratie in de stedelijke omgeving.

Wat wel onmiddellijk helder blijkt uit de verschillende documenten, is dat onder "Beringen" alleen "Beringen-Centrum" verstaan wordt, aangevuld met de nog te ontwikkelen mijnsite in Beringen-Mijn. Over de rest van het grondgebied van Beringen is in de prioritaire doelstelling geen sprake, laat staan dat er investeringen zouden voorzien zijn.

De verwarring die tot dusver bestond in Beringen en waarbij de indruk gewekt werd dat heel het grondgebied betrokken was in de zogenaamde stadsontwikkeling (cfr. "de stad naar morgen"), is eindelijk van de baan.
Nu blijkt uit de planning zeer duidelijk dat, als er over stadsontwikkeling gesproken wordt, hiermee alleen Beringen-Centrum aangevuld met be-Mine, bedoeld wordt.

Over "het buitengebied", dat is dus al de rest, wordt niet meer gesproken, geen woord over plattelandsbeleid, over dorpsontwikkeling of –vernieuwing.

Zelfs indien er op dit ogenblik geen financiële middelen zouden zijn om dorpsontwikkelingsprojecten te ondersteunen, dan nog zou Beringen in zijn beleidsplanning enige interesse kunnen betonen voor het overgrote deel van de gemeente, voor het platteland, voor de dorpen Beverlo, Koersel en Paal met hun veelheid van levende gemeenschappen in buurten en wijken. Uiteindelijk gaat het over de mensen van deze dorpen die nog altijd het gros van de Beringse bevolking uitmaken. Het bestuur zou bijvoorbeeld helder kunnen uitleggen waarom alle aandacht en alle investeringen nu gaan naar Beringen-Centrum en be-Mine en welke toegevoegde waarde deze investeringen zullen hebben voor het geheel van de Beringse bevolking.
Het minimum minimorum dat je van een lokale overheid mag verwachten is toch enige erkenning van de historisch gegroeide dorpsgemeenschappen en van de sociale weefsels die zoveel vrijwilligers in die lokale gemeenschappen, niet zonder moeite, proberen levend te houden.

Onze beleidsmakers kozen er echter voor prioritair te pogen "een bruisende stad" te creëren voor West-Limburg en een toeristische attractie op poten te zetten op Vlaams niveau.
Hoe je van Beringen met 6943 inwoners vermeerderd met de potentiële inwoners van de op stapel staande nieuwe projecten en deze van het Houtpark op be-Mine op langere termijn een stad kan maken met een regionale uitstraling, in een tijdsgewricht beheerst door verschillende soorten crisissen, is mij voorlopig een raadsel.

Kortom de eerste lezing van de beschikbare beleidsdocumenten van Beringen levert stof voor verdere en diepere reflectie.
Dat is dan ook een van de doelstellingen van onze denktank in 2014.
Verder nadenken over de toekomst van ons dorp Paal in een Beringse context en onze inzichten toetsen aan de inzichten van het gemeentebestuur en van al wie begaan is met de toekomst van onze bevolking.
In Paal proberen we met de denktank de vinger aan de plaatselijke pols te houden. Misschien moeten we echter ook ons oor 'ns te luisteren leggen in Beverlo en Koersel.

Hoe kijken de andere dorpen van Beringen tegen deze kwesties aan?

En wat Beringen-Centrum zelf betreft: is daar voldoende draagvlak en enthousiasme bij de bevolking voor de niet te onderschatten roeping die voor deze gemeenschap gedroomd wordt? Of moet dat ook nog allemaal gecreëerd worden met hulp van gespecialiseerde bureaus, zonder terreinkennis?
In de beleidsplannen van Beringen van 2013 lag alle gewicht zonder meer bij de plannen rond stadsontwikkeling.

Mogen we verwachten dat in 2014 ten minste de eerste aanzetten gegeven worden voor een nog te ontwikkelen "dorpenbeleid"in de toekomst?

De denktank van paalonline wil alleszins verder, zoals in het verleden, in overleg, op een constructieve wijze maar vastberaden, daartoe bijdragen.

Gust Luyten