Het was opnieuw genieten op de jaarlijkse mini-kerstmarkt van Scouts & Gidsen en AKaBe Tervant, een traditie die intussen niet meer weg te denken is. Wekenlang hadden leiding en leden voorbereid om er weer zo’n warm en huiselijk evenement van te maken—een kerstmarktje waar iedereen zich instant goed voelt. Geen geldklopperij, wel een sfeervolle bijeenkomst waar mensen met plezier naartoe komen.

De tentjes stonden zo opgesteld dat bezoekers netjes uit de wind bleven, terwijl verspreide vuurkorven zorgden voor een gezellige gloed over het terrein. Vanuit elke stand kringelden de geuren van lekkernijen die de verschillende takken aanboden.

Zo waren er de populaire Vicky Burgers, volledig “met alles erop en eraan”. De welpen Mathias en Jaro hielpen – of hielp de leiding hen? – bij het maken van een heerlijke pompoensoep met kervel. De gidsen verkochten rijk gevulde bakjes nacho’s, met zure room, salsa, verse guacamole, warme kaassaus en lente-ui. Hun koekjestaart bleek eveneens een voltreffer.

AKaBe Scouting schitterde dan weer met zelfgemaakte sleutelhangers, stuk voor stuk uniek. Hun leiding bakte ondertussen verse, warme wafels—nergens vind je ze zo goed. Ook de spekjes op een stokje, boven het vuur geroosterd, waren bijzonder in trek.

Uiteraard ontbraken ook de drankstanden niet. Zo werd iedereen op alle mogelijke manieren verwend: iets lekkers eten, iets, warms, drinken, vrienden ontmoeten en nieuwe gezichten leren kennen.

Een bijzonder moment was het eerste publieke optreden van de groep Halo, dat meteen in de smaak viel bij het publiek. Het zorgde voor een extra vleugje sfeer op deze toch al geslaagde avond.

Wat deze mini-kerstmarkt extra speciaal maakt, is dat de opbrengst telkens naar een goed doel gaat. Dit jaar kozen Scouts & Gidsen en AKaBe Tervant voor Open Hart Paal. Niet dat de verenigingen zelf geen centen kunnen gebruiken, maar met deze actie willen ze bewust helpen waar de nood groter is.

Het toont nog maar eens: de jeugd heeft het hart op de juiste plaats. En door die ingesteldheid elk jaar opnieuw door te geven, leren ze hun leden wat solidariteit écht betekent—precies zoals zij het ooit zelf van hun leiding leerden. AC