Met de Mijnwerkers – Brancardiers Paal en Brancardiers voorop de priester Thomas zijn intrede naar de Lourdesgrot terwijl het zangkoor samen met de gelovigen Lieve Vrouwke zongen. Vooraleer de viering begon gaf en aan de aanwezigen ook nog een korte sketch van deze Lourdesgrot. Waarschijnlijk is het tijdens de Lourdesbedevaart in 1933 met oa. pastoor Grauss, meester Pieters en verschillende van zijn kinderen samen met een grote groep mensen uit Tervant de kiem gelegd om ook een Lourdesgrot te bouwen. Feit is dat o.l.v. meester Pieters en pastoor Grauss bijgestaan door metselaars Jef Liebaers, Remi Reynders en vele helpende handen naast de kerk een Lourdesgrot bouwde uit Diestse zandsteen van de steengroef ‘t Roth . Op 11 februari 1934 werd ze in aanwezigheid van heel veel volk ingewijd. Jaren bleef ze voor het voor het oude kerkhof een plekje van rust en devotie. Om meer parkeerplaatsen aan de kerk te creëren heeft men de grot laten afbreken nadat ze langs alle zijde was gefotografeerd en opgemeten. Om daarna op een het oude kerkhof terug opgebouwd te worden. Het verweerde Maria beeld werd door de Brancardiers grondig geschuurd en opnieuw geverfd, dit samen met nieuwe zitbanken erbij bracht dat het een nog mooiere plaats is om even te rusten en bij Haar te zijn. Op 30 april 2022 is de grot, na de avondmis, opnieuw ingewijd. Op 27 mei 2023 was er een eerste eucharistieviering waarbij ook de Mijnwerkers Brancardiers en Brigadiers klaarstonden om er een mooie viering werd ook mede doordat het zangkoor de viering opgeluisterde. Spijtig kreeg de grot, meer bepaald het beeld van O.L.Vrouw, te maken met vandalisme. Hoe ze klaargekregen hebben weet men niet maar het zware beeld dat met de vorklift was geplaatst lag meters verder volledig in stukken op het pleintje voor de grot. Het kerkfabriek van Paal had nog een Mariabeeld maar bleek iets te groot om in de nis van verschijning geplaatst te worden. In de tuin van de Tervantse pastorij stond achteraan in de tuin ook nog een verweerd beeld, welliswaar iets kleiner. En opnieuw hebben de Brancardiers het schuurpapier en verfborstel in de hand genomen en straalt O.L.V. Lourdes weer in de grot.
De viering zelf stond in het teken van de Heilige Drievuldigheid. Waarbij men op deze Drievuldigheidszondag viert dat er één God is in drie entiteiten: de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Een viering om even bij stil te staan en om alles in je te laten opnemen; het woord, de stilte, de vogeltjes die fluiten en zo op het oude kerkhof nog iets meer an anders denken aan onze overledenen. Samen met het zangkoor zong men ook goed mee de passende Marialiederen: met oa Wees gegroet O Sterre, Heilige Maagd verkozen door God, om af te sluiten met het zeer gekende Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen.
Op het eind van de viering werden de Mijnwerkers-Brancardiers nog proficiat gewenst voor Cultuurparel Soci Culturele organisatie met een verdiend applaus. In de stilte na de viering droeg André zijn Beringse Oscar, het beeldje dat hij gewonnen had als winnaar Algemene Culturele Verdiensten 2023, op aan O.L.V. Lourdes als dank voor de Hemelse hulp welke hij al de jaren gekregen heeft om dit te kunnen . Ook aan de H. Bernadette een ziek ongeletterd meisje dat bij de priesters bleef aandringen om te vragen van wat de mooie dame haar gevraagd had en door haar inzet er de kapel werd gebouwd. Haar kracht is een voorbeeld om ook al gaat het niet goed er toch nog de positieve kracht eruit halen . AC
