Vanaf de voormiddag was het op de begraafplaats van Paal een heen weer gaan. Sommige brachten nog een bloemstuk aan andere maakte al tijd om rustig bij hun dierbare te zijn. Ja we moeten nog op verschillende plaatsen langsgaan of straks komt de familie samen was ook een reden waarom men zo vroeg was. Andere namen van deze dag de gelegenheid om rustig over de begraafplaats te wandelen even kijken en dan verwonderd dat sommige vrienden en kennissen al zo lang overleden zijn. Ook de bloemenzee was een pracht met bloemen en veel bloemstukken al dan niet met liefde zelf gemaakt. Tegen 17u kwamen vele nog terug voor het Reiveil22 slotconcert. Een concert op een begraafplaats, ja het kan. Al jaren moedigt Reveil dit aan met muziek, zang teksten of zelfs een klein dansje de rouwbeleving op een fijne gezamenlijke manier beleven. Beringen was dit jaar één van de meer dan 100 gemeenten in Vlaanderen welke het organiseerde, nog meer men had vanaf ‘s morgens om 10u op de andere 7 begraafplaatsen een troostconcertje van 30 min. Het slot was nu in Paal en zo elk jaar ergens anders. Samen met de leerkrachten muziek welke bij zonsondergang de avond muzikaal inzette kon men dan samen stil staan bij het verlies van hun dierbare. . Dit achter een zee van 500 Reveilstormkaarsen welke men aangekocht had en door oa (voor Paal) medewerking van leerlingen van De Buiteling en kunstkring Palarte die elk een eigen toets eraan hadden gegeven. Niet alleen instrumentale muziek maar ook de leerlingen zang bij mevr. Carla Schroyen brachten eerst in duo of solo volgende liederen: Ingeborg en Laura met God help the outcast, Nora met Dream with me, Lynn en Lise met I dreamed a dream en als laatste solo Esra met Lascica ch’io pianga. Maar ook de gedichten welke dichteressen: Kristel Dewaele, Edith Oeyen en Katrien De Keyser brachten uit hun dichtbundels of voor de gelegenheid nog een nieuw geschreven gedicht vielen bijzonder in de smaak echt teksten om even bij stil te staan en ook ja dat ervaar ik ook zo of doe dit of dat. Om maar 1 voorbeeld te geven Ik kom, vrij vertaald, ik kom morgen of volgende week, ik kom ja mijn vriend ik kom nog morgen of volgende week, jaja ik kom zeker morgen of volgende week, ja ik kom zeker naar je begrafenis je was dan ook mijn vriend. Laten we NU gaan voor het te laat is en enkel op de bergraafplaats alleen nog kunnen langsgaan. Kinderschepen van cultuur Elmira Yesir bracht een gedicht. En zo met deze mix werd het donkerder en gaven de kaarsen nog meer een warme gloed over de mensen. Om 18u bij het einde van dit prachtig Reveil22 slotconcert mocht iedereen dan een kaars kiezen om deze bij het graf van hun dierbare verder te laten branden of dit thuis bij hun foto of… De overgebleven kaarsen werden dan nog bij willekeurige graven gezet zodat de begraafplaats in Paal licht gaf en het afsluitend instrumentaal nummer : Waarheen leidt de weg die wij moeten gaan… nog in het hoofd speelde. AC
