Een tijd lang waren we tijdens de  lock down a.h.w. veroordeeld tot een leven dicht bij huis, in ons dorp. Voor sommigen onder ons was het zeker even wennen.

De waarde van het lokale en het nabije werd door velen herontdekt. Nooit ook werd er zoveel gefietst en gewandeld als in de voorbije periode.  Ook de open ruimte en de natuur, voor velen gelukkig nog op wandelafstand, werd opnieuw verkend. Op de Klitsberg kwamen er verschillende “pettekes” bij door de vele wandelaars!  Stilaan hervat het normale leven zich nu op het ritme van de opgelegde exitstrategieën.

Maar wordt onze manier van leven nog ooit helemaal hetzelfde als voor “corona”?

Het is te vroeg voor een globale evaluatie van de crisis.  Vooral belangrijk is nu hoe we de toekomst die, zacht uitgedrukt, uitdagend is, zo goed mogelijk voorbereiden.

Meer dan ooit doen onze bestuurders ook op Vlaams niveau een beroep op allerlei experten die moeten adviseren. Een eerste groep experten boog zich over de kwestie hoe we onze economie best terug op de sporen kunnen krijgen en waar we moeten heroriënteren. Een andere groep dacht na over belangrijke maatschappelijke kwesties die tijdens “corona” aan het licht kwamen.

Zopas (14 juli) maakten deze experts hun aanbevelingen voor een Vlaams herstel- en relancebeleid bekend.

De fiets als oplossing!

Opvallend is het voorstel dat de fiets nadrukkelijk naar voor geschoven wordt voor het helpen oplossen van het mobiliteitsprobleem ten nadele van de auto en zelfs het openbaar vervoer.

Alle Vlaamse steden en gemeenten moeten volgens de expertengroep met elkaar verbonden worden door fietssnelwegen overdekt met zonnepanelen.

Volgens dezelfde experts moeten de investeringen in de klassieke vervoersmodi ( auto en openbaar vervoer) verschuiven naar “stappen” en “fietsen”.

De 15 minuten- stad of dorp.

In plaats van aparte woon- winkel- en vrijetijdszones te creëren, zouden mensen door een aaneenschakeling van lokale gemeenschappen in een kwartier (15’) stappen of fietsen over een zo compleet mogelijk aanbod van diensten en groen moeten beschikken, zo staat in het eindrapport.

De “15 minuten-stad of dorp” als ideaal.

Deze voorstellen lijken voor ons misschien nieuw maar worden elders in de wereld op verschillende plaatsen uitgetest.

Anne Hidalgo, burgemeester van Parijs, en zopas opnieuw verkozen, maakte van de strijd tegen de auto in haar stad zelfs het speerpunt van haar verkiezingsprogramma.

Nu kan je Parijs uiteraard niet vergelijken met Beringen maar de fietsrevolutie die daar aan de gang is kan ook ons inspireren.

Vooral omdat de plannen van Parijs passen in een breder concept van de “15- minutenstad”. Het idee van burgemeester Hidalgo  is dat alle stadsbewoners op 15 minuten wandelen of fietsen alle essentiële functies moeten kunnen vinden: winkels, kantoren, scholen, gezondheidszorg, sport, cultuur en ontspanning.

“Dit is de deconstructie (afbraak) van de stad”, stelt Carlos Moreno, professor aan de Sorbonne en drijvende kracht achter het Parijse verhaal.

Prof. Moreno spreekt graag over de “levendige, slimme stad”, die compacter is maar menselijker, een soort “stadsutopie” zeg maar, waar mensen elkaar kennen en “bonjour” zeggen in plaats van permanent van de ene plek naar de andere te hollen. De nieuwe mantra van de stadsplanners, wereldwijd, is “de nabije stad”. In wezen gaat het over de nieuwe schaal waarop de overheid alle soorten van voorzieningen organiseert voor de mensen. “Kleinschaligheid, menselijkheid, en betrokkenheid” zijn voortaan de nieuwe inspiratiebronnen.

Even terzijde: bij ons gaat CD&V over dit soort kwesties dit najaar congresseren.

Amai, “corona” zet nogal iets in beweging, wereldwijd.

Beringen 1.5’

Ook in Beringen?

Einde april werd een bevraging bij het personeel aangekondigd door algemeen directeur L. Vrijdaghs en burgemeester T. Vints om te onderzoeken hoe de gemeentelijke strategie kon aangepast worden na “corona” om zo sterker uit de crisis te komen.

Deze oefening kreeg de naam “Beringen 1.5’ ”.

Na de bevraging van alle medewerkers zou een “denktank 1.5’ “ opgericht worden met alle toekomstdenkers van onze gemeente.

Voorspeld werd dat de dienstverlening van Beringen er na de crisis anders zou uitzien.

Sinds april werd, alleszins in de media, over dit belangrijk initiatief niet meer gecommuniceerd.

De verwachtingen zijn alleszins hoog gespannen en wij verwachten dat vele kwesties die we in de voorbije periode aansneden, nu ook zullen aangepakt worden.

Er rijzen wel tal van vragen.

Gaat deze oefening enkel over de interne organisatie van de gemeentediensten of wordt de dienstverlening aan de bevolking, na de digitaliseringsgolf in coronatijd,  in haar geheel onder de loep genomen?

Wordt het hele beleid misschien kritisch bevraagd?

Wordt er ook al nagedacht over de creatie van een “15-minutenstad”, zoals aanbevolen door de Vlaamse expertengroep?

Worden de intenties van Beringen op vlak van fietssnelwegen bijgesteld (Beringen-Diest)?

Wordt de start van een decentrale gemeentelijke dienstverlening voorbereid?

Wanneer wordt gestart met een decentrale bedeling van boeken, gekoppeld aan een digitale bestelling, door onze bibliotheek?

Het  is maar een greep uit de vele vragen die rond dit gemeentelijk initiatief leven.

Wellicht geeft de lectuur van de rapporten van de Vlaamse expertenteams, bijkomende inspiratie aan de gemeentelijke toekomstdenkers, om een aantal (verouderde?) strategieën in het licht van de nieuwe “corona-inzichten”, grondig bij te sturen.

Gust Luyten