Paalonline en de denktank zien de toekomstige ontwikkeling van Beringen, Beverlo, Koersel en Paal binnen een ruimere context van onze regio West-Limburg.

Wij zijn van mening dat niet alleen de gemeente Beringen maar heel West-Limburg opgebouwd is uit een conglomeraat van verstedelijkte dorpen.

Deze dorpen zijn erg verschillend van elkaar door hun eigen geschiedenis en morfologie maar evenzeer door hun ligging en specifieke ontwikkelingskansen of-beperkingen op een of ander gebied.

Sommige wetenschappers schrijven tegenwoordig over “de nevelstad Vlaanderen”, Vlaanderen als één groot verstedelijkt gebied binnen het ruimere Europa.

Voor West-Limburg kan men, na het verdwijnen van de landbouw uit onze streek, al langer spreken van een “netwerkstedelijkheid”.

Ook de studiebureaus die Beringen in het verleden adviseerden zagen al in dat Beringen als vooropgesteld stedelijk knooppunt van het netwerk West-Limburg, een veel minder uitgesproken hiërarchische relatie heeft t.o.v. de onderliggende delen, dan andere stedelijke kernen in Limburg. (1)

De omschrijving van deze vaststelling in het rapport van SWECO is een eufemisme om te zeggen dat er in wezen geen hiërarchische relatie is tussen Beringen-centrum en bijvoorbeeld Tessenderlo, Heusden-Zolder, Lummen, Leopoldsburg, Ham of Diest.

Een dekenaat een naam geven, een vredegerecht herbergen of de naam van kantonhoofdplaats hebben, maakt al lang het verschil niet meer tussen dorpen en echte steden.

Daar zit het verschil niet!

Beringen kreeg weliswaar in 1239 van graaf Arnold IV vrijheden als stad van Loon, maar groeide in de loop der eeuwen niet uit tot een stad vergelijkbaar met  andere Loonse of Limburgse steden als Hasselt, Peer of St.Truiden.

Ook binnen de gemeente Beringen is en bleef Beringen-centrum de kleinste kern, qua inwonersaantal.

De dorpen van Beringen worden wel, als dat nodig is, gebruikt om Beringen -Centrum op te kloppen tot een stedelijk knooppunt met een regionale uitstraling.

Beringen, 3e stad van Limburg, weet je wel!

Paalonline en de denktank betreuren dat tot nu toe door onze gemeente geen visie werd ontwikkeld op de globale ontwikkeling van de verschillende dorpen van Beringen binnen het netwerk van verstedelijkte kernen van West-Limburg.

Zij zijn wel van mening dat in de nabije toekomst, o.a. binnen de context van het nieuwe BRV (Beleidsplan Ruimte Vlaanderen) zal moeten gezocht worden naar intensere vormen van regiovorming en interbestuurlijke samenwerking.

Hoe dit gerealiseerd zal worden, moet nog bepaald worden door het beleid op Vlaams, Limburgs en lokaal niveau.

Het kan via grotere fusies van gemeenten op regionaal niveau of via structurele transparante samenwerkingsverbanden.

Paalonline en de denktank vestigen de aandacht op het feit dat ons dorp van oudsher, niet alleen ingekapseld zat in de gemeente- en parochiestructuur van Beringen, maar evenzeer en tot op vandaag nog deels aangewezen is en blijft op Diest.

Historisch was Diest de afzetmarkt voor een deel van de Paalse  landbouwproducten.

Commercieel is Diest altijd de meest nabije winkelstad geweest. Ook vandaag zijn er nog een aantal jongeren die naar de middelbare scholen van Diest pendelen.

Vandaag al, maar zeker nog veel meer in de toekomst, zal Diest een belangrijk knooppunt worden op vlak van openbaar vervoer voor heel West-Limburg.

Het station van Diest kan voor heel Beringen, maar ook voor de aanpalende dorpen en gemeenten zorgen voor een vlotte verbinding met de rest van Vlaanderen en met Brussel.

Het ruimtelijk beleid van de toekomst zal dan ook, veel meer dan nu, vorm moeten krijgen op regionaal vlak.

Omdat Paal een grensdorp is en Beringen een grensgemeente in Limburg moeten we in deze kwestie ruimer durven kijken dan de (te) enge Limburgse context.

(1)  Rapport SWECO p.3