Zondag was het weer zover, na de grondige voorbereiding kon alleen het weer als boosdoener opduiken. Gelukkig bleef het van ‘s morgens killig tot een warm najaarszonnetje in de namiddag.

Om 6u30 stonden de eerste wandelaars al aan de parochiezaal en hadden de verantwoordelijken de parcours nog verkend en gelukkig was alles nog in orde zodat men  van start kon gaan. Eerst nog zien welke afstand men ging doen, hoewel de meeste dat al lang nagekeken en uitvoerig gelezen had op de website. De meeste vroege vertrekkers gaan voor de lange afstand en dit was de 42km Twee Provinciën Trail.  Deze heerlijk afwisselende tocht vol natuurschoon in en rond Paal met zijn holle wegen en verre zichten, uitgezochte paadjes op de Busselberg om zo via de Hertenrodeberg op  de Vleugt terecht te komen op de terugweg ging het dan via door de Natuurpunt de terbeschikkinggestelde veelheid van paadjes  een rondje rond de Paalse plas waar de vissers aan hun laatste uren na een 8 dagen non-stop Carp vissen. En waar kan je niet beter zijn om te genieten van de natuur en dit elk seizoen, natuurlijk op de huisberg van Wandelend Paal: De Klitsberg welke doorheen de dag nog vele bezoekers mocht verwelkomen. Ook de 35km  trok met een korte lus naar het Rotbroek waar men met verschillende tochten langsging en nog nooit eerder bewandelde paden aandeed, dit kon omdat het mooi weer was bij enkele dagen regen is er niet door te gaan. En dan ook verder langs de Paalse plas en de Klitsberg.

Later op de voormiddag tot 15u kwamen de andere tochten: 4km verhard – 4km Kids – 6 – 10 – 12 – 16 – 20 – 25  en 30km nog heel ruim aanbod. Wat hier zo voornaam is, is de 4km Kids welke naast de 4km verhard zonder obstakels voor rolstoelers een parcours voor Kids is waar Wandelend Paal men vorig jaar als eerste mee begon en het stilletjes aan bij andere wandelclubs wordt overgenomen. Wat maakt het zo verschillend? Kinderen mee wandelen nemen en het toch leuk maken zodat ze op een leuke Kinder-parcours leren kennismaken.  Hoofdzaak bij zo’n Kids-parcours moet zijn dat de jonge stappertjes zich niet gaan vervelen.  Met, natuurlijk,  de Klitsberg in een hoofdrol, zal vervelen er zéker niet bij zijn, bij ons in Paal.  De smalle bosbaadjes, de eerste afgevallen bladeren, de kastanjes die je kan rapen …: het was een echte kindvriendelijke uitdaging voor de jongsten ! zo gingen al de andere wandelingen hun eigen weg, soms gecombineerd met elkaar zodat men een langere wandeling had ook soms gelijklopend. Dat maakt het allemaal zo schoon. Men komt steeds ander, bekend, volk tegen en de wandelvriendschappen die daar uit voorvloeien is toch een zeer mooi voorbeeld van hoe wandelen het sociale leven bevorderd. Daarbij ook nog eens een puike organisatie van bestuur en de vele vrijwilligers van Wandelend Paal maakt dat je zondag niet meer stuk kan en je weer veel sportieve energie hebt opgedaan. AC