Met de liftbus of met eigen vervoer vertrok men vanuit Beverlo langs Tervant en Paal richting Scherpenheuvel. Mooi op tijd om met pater Thomas  de eucharistie te vieren. Mooie teksten gebracht door de lectoren en de klanken van de Maria liederen welke zangkoor Paal en Cantemuskoor vanop het oksaal onder orgelmuziek gebracht door Martin klonken nu nog mooier dan anders. De viering in een goed gevulde Basiliek zelf stond in het teken van de bruiloft van Kana en de woorden van Maria tot de knechten: “Doe wat Hij u zeggen zal”. Bij de bezinning na communie waren de 6 kruiken, welke steeds gevuld blijven, met elk een wijntje met een speciale eigenschap.

De 1^ste kruik bevat vol blijdschap om ieder kind dat geboren werd

De 2^de kruik bevat wijn geperst uit vele druiven, maar druiven persen is zwaar. Zo ook de zorgen en verdriet die we onderweg krijgen maar door de liefde wordt dit lijden vruchtbaar

De 3^de kruik bevat de wijn van gastvrijheid, iedereen is welkom thuis. Dit met al hun vreugden, zorgen en verdriet. Hoe goed dit doet en men beseft hoe rijk men is

De 4^de kruik bevat de wijn van vergeving en verzoening. Mild zijn voor de mens, hen aanvaarden zoals ze zijn en vooral hun opnieuw kansen geven

De 5^de kruik is de wijn van stilte, bezinnen en bidden, van danken en erkennen

De 6^de kruik bevat de onbekende wijn. De wijn die bewaard wordt, alle dagen ons gegeven  zijn geweest en we nog geschonken krijgen.

Na de viering nog een groepsfoto met de dan nog aanwezige, vele hadden dorst of moesten snel beginnen te shoppen want men had maar een uurtje de tijd.

Om 17u werd de vlakke Kruisweg gedaan, ook hier werd het verhaal van elke statie vertaald naar nu, hoe ervaren wij de kruisweg in ons leven?

1^ste Statie: Hoe dikwijls oordelen en veroordelen we anderen?

2^de Statie: Elk leven heeft zijn kruis. Blijven we onszelf, ons geloof, onze idealen trouw?

3^de Statie: Leven is vallen en opstaan. Ziekte, tegenslag, afwijzing

4^de Statie: Durven we het lijden in de ogen kijken of vluchten we weg vol zelfmedelijden of boosheid.

5^de Statie: Een ziekte, overlijden, een ongeval bij geliefden, soms worden we opgevorderd om iemand in zijn lijden nabij te zijn.

6^de Statie: Zien lijden haalt ons uit onze comfortzone, en geeft ons de keuze; blijven of weggaan

7^de Statie: Ons kruis kan zwaar zijn, ontmoedigend, eenzaam, zogenaamde vrienden blijven weg. Ja een ongeluk komt dikwijls niet alleen zeggen we dan.

8^ste Statie: Hoe vaak wenen wij om anderen? Vak omdat door hun lijden, ook ons onrecht wordt aangedaan.

9^de Statie: Hoeveel mensen maken het mee, ze krijgen slechte tijding, laten zich meeslepen door verslaving. Ze vallen, ze staan weer op. Moedig, hervallen, en nog een keer

10^de Statie: Hoeveel mensen worstelen met armoede, hun kinderen kunnen niet mee. Soms lijkt het te lukken, maar telkens val het doek, confronterend die onmacht. Andere verschuilen zich achter een mooie gevel, mooie auto maar verbergen hun pijn, schaamte, angst.

11^de Statie: Hoe dikwijls pinnen we mensen vast aan hetgeen ze ooit gedaan of niet gedaan hebben.

12^de Statie: Ook wij kennen mensen voor wie er in dit leven blijkbaar geen geluk is weggelegd. Hierdoor verbitterd maar ook zij die hun lot sterk dragen.

13^de Satie: Zelfs in de dood willen wij onze geliefden nog met liefde omringen. Een laatste fysieke aanraking, aai of kus.

14^de Statie: Een laatste rustplaats voor onze geliefde, een plek waar men naartoe kan als de pijn  te zwaar wordt.  Of gewoon een foto met een kaarsje erbij, een aandenken dat we koesteren.

Na deze zinvolle Kruisweg werd er in Het Ram de benen onder de tafeltjes geschoven voor een broodjesmaaltijd en stuk taart. Dit allemaal met smaak en in vriendschap met de tafelgenoten verorberd was het tijd om terug plaats te nemen in de klaarstaande bus terug veilig en wel huiswaarts te keren.  Zo werd de zinvolle bedevaart afgesloten en door velen nog prevelend of binnensmonds gezegd O.L.V van Scherpenheuvel, b.v.o. als dank voor deze dag. AC