EigenWijs zet de traditie van het st. Ceciliakoor Tervant verder. EigenWijs? Wie of wat is dat?

Door verminderde leden bij het koor van Tervant  en ook zo bij het zangkoor van Oostham zongen ze bij gelegenheid al eens samen en zo werd er een nieuwe groep gevormd. Geen specifiek kerkkoor maar eentje met een ruim repertoire.  Is het omdat het bijna allemaal vrouwen zijn dat men nu concerten onder de naam EigenWijs verzorgd, zelf zou ik het niet weten. Als je het even opzoekt krijg je:

Koor EigenWijs is een interessante naam! Laten we eens kijken naar de betekenis van de naam:

EigenWijs is een samenvoeging van twee woorden:

• Eigen: Dit betekent “van jezelf” of “individueel”. Het suggereert dat het koor een unieke en persoonlijke benadering heeft.
• Wijs: Dit verwijst naar wijsheid, intelligentie of slimheid. Het kan aangeven dat het koor goed doordachte muzikale keuzes maakt.

Samengevoegd suggereert de naam EigenWijs dus een koor dat zijn eigen weg volgt, creatief is en slimme artistieke beslissingen neemt. Een prachtige naam voor een dirigente zoals Jill Cornelis!

Dat is ook weer geweten. De dames en heren verzorgde dan een ontbijtconcert volgens de bewezen goede formule zoals het st. Ceciliakoor Tervant het gedaan heeft. Bij binnenkomst dadelijk een zicht op een mooi ingerichte zaal met de tafels gericht naar het podium. Een glaasje Cava of fruitsap en dan plaatsgenomen aan de tafel. Berthi heette iedereen vervolgens welkom en lichte het programma toe. Eerst schuift tafel per tafel aan langs het zeer uitgebreid buffet dat weerzijde van het podium stond, neen men moest niet aan de andere kant gaan kijken want daar lag net hetzelfde. Koffie, thee, chocomelk werd aan tafel bediend. En zo kon men meermaals teruggaan tot het koor plaatsnam en pianist Guido Lenaerts op aangeven van dirigente Jill Cornelis de eerste tonen zette. Zo zong men in het eerste deel vervolgens: One Song, That’s what friends are for, Who has seen the wind, My Homeland, Edelweis en Friends on our left/right.  Prachtig tijdens het zingen heel stil en bij het einde telkens een welverdiend applaus. Tijd om even op te staan en langs het buffet te gaan voor een nagerecht, snoepertje. In het tweede deel nam ook het publiek de papieren in de hand om de Nederlandstalige liedjes mee te zingen. Hier nam Guido tussendoor ook zijn accordeon om iedereen te begeleiden. Jong en minder jong deed goed mee met vervolgens: Gelukkig zijn – Ann Christy, Eenzaam zonder jou – Will Tura, Laat ons een bloem – Louis Neefs, De allereerste keer – Rita Deneve, Marina – Rocco Granata en afsluitend met Eviva Espana – Samantha. Een ferm applaus zowel voor jezelf als het koor. Nog een dankwoord van Berthi een goei fles voor Guido en een mooie welverdiende bloementuil voor Jill. Tot volgende keer, maar veel zin had men nog niet dadelijk om naar huis te gaan daarvoor was het te gezellig. AC