Het verhaal van de sjerp in ‘t kort: tussen Paal en Antwerpen bestond er rond de eeuwwisseling van 1900 een sterke band, uitgeweken Palenaars bezochten hun geboortedorp en ook omgekeerd ontstond de traditie dat die van Paal jaarlijks naar Antwerpen trokken, op de Ossenmarkt waren er minstens 2 cafés die door Palenaars gerund werden. In 1904 kreeg de burgemeester van de Antwerpenaren een prachtig geborduurde sjerp uit erkentelijkheid: Leopold de Quebedo - de Vereenigde Paelenaren.

Na de Eerste Wereldoorlog raakte de sjerp in de vergetelheid, de Quebedo zelf stierf in 1922 en de sjerp verdween ... naar Antwerpen. Meer dan een halve eeuw hing hij er waarschijnlijk in een café (het Vossenhol ? voorheen ‘In de Ster’). In 1995 brengt een vrouw de ingekaderde sjerp met foto van de Quebedo terug naar Paal. Paal is op dat moment al gefusioneerd met Beringen, en de sjerp komt op het kantoor van burgemeester Mondelaers terecht. Daar hangt hij goed en wel, tot ... hij na de verhuis naar het nieuwe stadhuis spoorloos blijkt.
Tot gisteren ... Een onweer trekt over Paal, net zoals op Hemelvaartsdag 1995, de natste ooit, toen de kleindochter van het Antwerpse café de sjerp aan oud-burgemeester Hermans bezorgde. Burgemeester de Quebedo laat zich graag door een onweer vergezellen.
Schepen An Moons kreeg gisteren een telefoontje: de sjerp was gevonden, meer bepaald in een ongeopende kist die bij de verbouwingen in Casino Beringen aangetroffen werd.
Vanmorgen bracht An hem terug naar het kasteeltje om hem voor te stellen aan de kinderen van het Meer.
Een merkwaardige samenloop van omstandigheden: de burgemeester is terug thuis.
Een scenario dat niemand had kunnen schrijven werd werkelijkheid. U kunt de sjerp nu persoonlijk gaan bewonderen, hij werd opgehangen in ‘t Ateliertje, onder het waakzame oog van Myriam, de nieuwe dienstmaagd van de burgemeester.
En vooral : vergeet de burgemeester niet te groeten ! Bonzjoer mesjeu de burgemiester !