Beluister hier hun verhaal in het Buitings:  

Blondine Claeskens was in Paal beter bekend als de vrouw van haar man: Blondien va Dor va Clöske. De enige reden daarvoor was dat ze van Loksbergen kwam en Dor al van Paal was. Tot daar de eigendomsclaim, want voor de rest kon Blondien haar mannetje staan.

Het verhaal van Blondien op de Buiting begint in januari 1941 toen ze met Dor Claes trouwde. Die was haar in Loksbergen komen weghalen met het excuus dat hij een geit kwam kopen. De vader van Blondien, Miel Claeskens, gaf hem de raad om die andere geit mee te nemen, een voorstel waar Dor maar al te gaag op inging. De verkering duurde slechts drie maanden en de aankoop was beklonken.

De ouders van Dor woonden op de Beverlosesteenweg, op een boogscheut van Pietermenneke. Dor begon er zijn eerste commerciële activiteiten, winkelwaar verkopen aan de achterdeur. In mei 1942 werd Rosa geboren, en in 51 Angèle. Zo begon Dor eraan te denken om zijn gezin een eigen plekje te bezorgen in Meelberg, dicht bij het centrum, de ideale plek voor een echte buurtwinkel ! Die ging in 1953 van start.

De winkel was de ideale werkplek voor vrouw en opgroeiende dochters. Zelf deed Dor de baan: in het begin met de bakfiets met bakharing, later met paard en kar met winkelwaar, en uiteindelijk met de kamion, ingericht als mobiele winkel. Zijn werkgebied reikte tot in Koersel.

Concurrentie had Dor overigens wel. Niet alleen was er Çois Weckx, van de Végé op de Diestersesteenweg, die eveneens de baan deed net zoals Dor, in 1961 opende ook de eerste Paalse 'supermarkt' vlak tegenover zijn deur: de Palta (later Super V en Lydem). Dor anticipeerde op de opening met de geboorte van een derde dochter: Marleen. De toekomst moet je veilig stellen met winkeleigen personeel !

Zo hield de winkel van Dor en Blondien goed stand. Ze hadden hun eigen 'specialiteiten'. Er was de veelheid aan snoepgoed voor de kinderen, maar vooral ook de bakharing. In de vroege morgen leverde vishandel Laevers uit Diest de vis en in het seizoen de mosselen. Voor een goeie verse bakharing moest je bij Dor va Clöske zijn, dat wist men in de wijde omgeving.

En er was de eigen stijl van Blondien. Haar gevoel voor volkse humor had ze waarschijnlijk van haar vader, je weet wel, die van de geit. Dor ging de aardappelen voor de winkel trouwens nog altijd in Loksbergen halen en Blondien prees ze aan met haar heel eigen slogan: "Petette gelak m'n … ". Qua marketingstrategie kon dat tellen ! Meneer pastoor bezorgde ze ooit rooie oortjes toen ze hem toevertrouwde dat ze in haar leven wel héél veel "stette" in haar handen had gehouden. Bókserringstette voegde ze er snel aan toe, waardoor ze meneer pastoor nog net een beroerte bespaarde.

Blondine in 1981 nog voor een laatste keer achter de winkeltoog:

dochter Angèle voor de winkeldeur

In 1983 was het tijd voor een welverdiend pensioen, dochters Angèle en Marleen namen de winkel over en zouden die nog blijven uitbaten tot 1 januari 2008. Toen kwam er definitief een einde aan het bestaan van een van de kleurrijkste en laatste buurtwinkeltjes. Een tijdperk werd afgesloten. Iedereen herinnert zich nog een winkeltje op de Buiting waar je vroeger je boodschappen ging doen. Zo had ook de zus van Dor, Emma Claes, een winkel op de Tessenderlosesteenweg. In Geenhout was er de Panda winkel van Maria Das, aan de grote steenweg de Végé van Cois Weckx, in Brelaar Reine van Stuyck en Rutten, in Tervant aan de kolenhaven Perceval en Moons, in 't dorp Milleke va Seves en de Spar en zovele andere … Ze zijn allemaal verdwenen. In de supermarkten van vandaag kun je immers alles vinden en veel goedkoper, behalve natuurlijk de winkelpraatjes en wistjedatjes, de vriendelijke bediening en de goedlachsheid.

Rust in vrede, buurtwinkeltjes. Dor zelf verliet ons in 2002, Blondien in 2004. De smeuïge smaak van hun bakharing behoort tot het collectieve geheugen van de Buiting.

de familie Claes-Claeskens in de jaren '60:  Dor, Rosa en Marleen, Blondine,  rechts Angèle:

Dor als koning van de eveneens ter ziele gegane schuttersgilde St.-Hubertus van Meelberg,  die haar thuis had in het café van Jef Convents (nu P'Ilske):

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nog een kunstwerkje er bovenop,  van onze huisschilderes jdq:
Un hareng -  de bókserring